Cwibak w naszejrodzinie zawsze był obowiązkowym ciastem na Boże Narodzenie i Wielkanoc. Ktoś lubił miodownik, ktoś inny roladę z makiem, a dla mnie najlepszy jest chrupiący, pyszny cwibak. Można go długo przechowywać w spiżarni i dzięki temu staje się jeszcze smaczniejszy. Lubię zjeść sobie kawałeczek cwibaka z kubkiem mleka albo herbaty.
Na długą keksówkę potrzebujemy:
6 jajek,
szklankę cukru
1,5 – 2 szklanki mąki pszennej,
łyżeczkę proszku do pieczenia, cukier waniliowy,
0,5 szklanki rodzynek zaparzonych wrzątkiem i osuszonych,
0,5 szklanki suszonych moreli zaparzonych wrzątkiem, osuszonych i pokrojonych w kostkę,
0,5 szklanki włoskich orzechów, grubo posiekanych, uprażonych na suchej patelni,
0,5 szklanki kandyzowanej skórki z pomarańczy,
0,5 szklanki suszonej żurawiny albo wiśni,
skórka otarta z cytryny.
Piekarnik rozgrzać do temperatury 180‑200 *C.
Foremkę wyłożyć natłuszczonym papierem. W głębokiej misce ubić mikserem białka dosypując po trochu cukru. Do sztywnej piany wmiksowywać po 1 żółtku a później stopniowo mąkę, proszek do pieczenia, cukier waniliowy, skórkę cytrynową…
Mąki należy dodać taką ilość, żeby ciasto nabrało gęstości śmietany.
Wszystkie dodatki (bakalie …) przed dodaniem do ciasta oprószyć mąką, żeby nie opadły na spód ciasta.
Delikatnie wmieszać wszystkie dodatki do ciasta za pomocą łyżki i wlać je do foremki wyłożonej papierem do pieczenia.
Piec około 45 minut, sprawdzając suchym drewnianym patyczkiem.
Następnie wyłączyć piekarnik, pozostawić w nim ciasto jeszcze na 5 minut. Następnie wyjąć z foremki i położyć na bok do wystygnięcia.
Po wystygnięciu posypać cukrem pudrem.
Na drugi dzień kroimy.
Żeby cwibak był prawdziwym cwibakiem (Zwieback – pieczony 2 razy), trzeba go pokroić i podsuszyć w podgrzanym piekarniku jak sucharki, ale nie jest to konieczne (pozostawiam to wyborowi smakoszy).
